Dreef expositie ‘Don’t know much about algae-bra’ Provinciehuis Noord Holland

DON’T KNOW MUCH ABOUT ALGAE-BRA: nieuwe expositie in Provinciehuis van Noord Holland 

Beeldende kunst en duurzaamheid vinden elkaar vanaf 29 maart in de nieuwe Dreefexpositie DON’T KNOW MUCH ABOUT ALGAE-BRA is samengesteld door curator Aart van der Kuijl.  Er zijn installaties, wand- en vloerkleden en objecten te zien van Margot Berkman en Pieter W. Postma, en schilderijen van Naomi Mitsuko Makkelie.

De tentoonstelling heeft als ondertitel DE WONDERBAARLIJKE WERELD VAN DE FOTOSYNTHESE. Algae (algen) spelen hierbij een essentiële rol. Meer dan 50 % van de zuurstofproductie in onze atmosfeer ontstaat door fotosynthese van algen, zoals plankton, wieren en kelpbossen. De drie kunstenaars zijn geïnspireerd door de rijkgeschakeerde zeeflora en verwijzen hier in hun kunst direct of indirect naar.

Vrijdag 29 maart opent Jack van der Hoek, gedeputeerde Cultuur en Duurzaamheid, om 17.00 uur de expositie. Kunstliefhebbers zijn van harte uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn. Hierna is de expositie tot 3 mei op werkdagen te bezichtigen van 9.00 uur tot 17.00 uur in Paviljoen Welgelegen, Dreef 3 te Haarlem. De toegang is gratis.

In de reeks ‘Dreefexposities’ wordt onder andere aandacht besteed aan werk van Noord-Hollandse kunstenaars en de kunstcollectie van de provincie Noord-Holland. Bovendien is er jaarlijks een expositie te zien in het kader van de serie ‘Provincie op bezoek’. In het provinciehuis is ook doorlopend een presentatie te bezoeken over de geschiedenis van het gebouw.

Bijlage: achtergrondinformatie DON’T KNOW MUCH ABOUT ALGAE-BRA 

De titel van de tentoonstelling verwijst naar het lied van Sam Cooke – ‘What a Wonderful World’. In de werken van de drie Noord-Hollandse kunstenaars staat de wonderlijke wereld van het water om ons heen centraal, en de betekenis hiervan voor het ecosysteem. Algen zijn niet alleen belangrijk voor de zuurstofproductie. Ook voor de voedingsindustrie en – wetenschap krijgen ze steeds meer waarde. Zeewier zit bijvoorbeeld vol mineralen. 

Over de kunstenaars:

 Margot Berkman: haar grootste bron van inspiratie is de zee. Zij onderzoekt het verlangen hiernaar, de diepten van de onderwaterwereld en doet vondsten tijdens haar dagelijkse strandwandelingen. Na de kernramp in Fukushima in Japan ging al het zeewier in die omgeving dood. Zeewier zorgt zoals bekend voor zuurstof in de lucht. Wieren en algen zijn de longen van de wereld. Zij verwerkt haar onderzoek in allerlei materialen: tekeningen, bronzen objecten en sculpturen, maar ook in soft-sculptures zoals hangende ruimtelijke tapijten.

 De schilderijen van Naomi Mitsuko Makkelie gaan over nadenken over de betekenis, ethiek en waarde van onsterfelijkheid, en hoe toekomst en verleden elkaar beïnvloeden op een historisch-, cultureel- en wetenschappelijk niveau. Gebeurtenissen kunnen alleen worden gezien als ‘goed’ of ‘slecht’ als ze worden beschouwd in de context van een bepaald punt in de tijd. Een voorval kan op een bepaald moment als goed worden beschouwd en slecht in een volgende periode. In de schilderijen van Makkelie bestaan die noties van goed en slecht niet, omdat het onmogelijk is om te bepalen of een gebeurtenis positief dan wel negatief is in het nu.

 Pieter W. Postma is allereerst een begenadigd verteller. Zijn verhalen strekken zich uit naar andere werelden dan die van ons. Naar parallelle universums, die bevolkt worden door surrealistische verschijningen. Die verkennen elkaars én ons universum, gebruikmakend van vaak felgekleurde voer- en vaartuigen of abstractere objecten. Postma toont ze ons, als losse artefacten in een hedendaagse Wunderkammer. In zijn beelden en installaties combineert hij harde met zachte materialen. De surrealistische transportmiddelen worden voornamelijk opgebouwd uit hout, polyester, textiel en metalen. De figuren, de raketvaarders en zeewezens, hun pakken en maskers, zijn gemaakt uit rubbers, (kunst)leer en andere stoffen.