Margot Berkman | Portfolio Categories Drawings
37
archive,paged,tax-portfolio_category,term-drawings,term-37,paged-3,ajax_fade,page_not_loaded,,select-child-theme-ver-1.1,select-theme-ver-2.4.1,vertical_menu_enabled, vertical_menu_transparency vertical_menu_transparency_on,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
september 18, 2018

Tentoonstelling AMC Amsterdam 2018

Een diepzeebeleving van algen met wol en zilver, tekeningen en vormen van brons.

 

In de tentoonstelling ‘ The Ocean Breathes’ in het Academisch Medisch Centrum Amsterdam toont ze ook grote objecten die bestaan uit duizenden stukjes wol gesponnen met algen. Berkman vindt haar inspiratie  in het water, zowel onder als boven het oppervlak. De oceaan geeft haar rust, ruimte en zuurstof. De zee ademt.  Zeewier zorgt voor 54 % van onze zuurstof. Het zijn als het ware de longen van de zee. Vanaf 11 maart 2011 tijdens de kernramp in Fukushima zijn er geen wieren meer in de zee rond deze onheilsplek.

 

De oceaan geeft tijd in een andere wereld. Met haar werken geeft Margot Berkman die tijd door aan de beschouwer. 

 

In de vitrines van het AMC vind je haar vondsten en de verwerkingen daarvan.

Berkman maakt deze wereld op een poëtische manier zichtbaar en gebruikt verschillende traditionele en industriële materialen: van wol tot staal, beton of epoxy.

maart 12, 2017

Tentoonstelling Zeelong Vishal 2016

ZEELONG        OMNIS VITAE EX MARE      ‘Wat geeft U lucht en wat beneemt U de adem?’

 

De tentoonstelling in de Vishal te Haarlem is samengesteld door Margot Berkman. De opening is verricht door Kees van Twist, voormalig directeur van het Groninger Museum.

 

Maar liefst 54 % van de zuurstof in de lucht wordt geproduceerd door zeewier en algen. Daarmee zijn zij essentieel voor ons bestaan. Die wetenschap levert beeldend kunstenaar Margot Berkman inspiratie voor haar intrigerende kunstwerken. Zeewier vormt de bron voor de ‘Zeelong’-mobiles die zij maakte voor deze tentoonstelling; soft-sculptures die vrij ademen in de ruimte.

 

De fascinatie voor de zee en lucht vormen ook in de oorsprong van de kunstwerken die de ‘zeelongen’ omringen. In het werk ‘Icarus’ van Stefano Baroni lossen ijle lichamen, gebaseerd op mythologische voorstellingen uit onder andere Pompeï, op in de zee. Marina Višić laat met ‘Magla’ duizenden gekleurde draden een onwaarschijnlijk zacht landschap ontstaan waarin ruimte en lucht de hoofdrol spelen. In het midden van de Vishal kun je op het strand je oor te luisteren leggen bij ‘Zomersprookjes’ van Bruno Doedens/SLeM: vijf glazen schelpen betoveren met hun verhalen over de zee..

 

Met dank aan: Kees van Twist, John Petri, het Spaarne Gasthuis, Anja Frenkel, Fine Arts Magazine Tableau, Agnes van Dijk, Hortimare, Ronald Brakel en Sylvia Dornseiffer. Voor het Fine Arts Magazine Tableau is een gesigneerde en genummerde editie van ‘Zeelong’ gemaakt. In de Vishal en op de PAN Amsterdam zijn deze objecten verkocht.

november 10, 2016

kunstwerken van Berkman en Janssens – archief 1997-2010

ARCHIEF  

Kunstenaarsduo Berkman en Janssens heeft van 1997 tot 2010 opdrachten in de openbare ruimte gerealiseerd.

 

Opdrachtgevers (een selectie):

Prorail en projectorganisatie Betuweroute, Stadsdeel bos en Lommer, RET Rotterdam, Gemeente Utrecht, Gemeente Zandvoort, Daniëlle Lokin, Directeur gemeentemusea Delft, NS Vastgoed, IKEA Holding, Woningbouwvereniging Rochdale Amsterdam, Gemeente Vianen, Rijkswaterstraat, Prorail, GZH, Gemeente Delft, Provincie Utrecht, Provincie Noord Holland, Schildersbedrijf Joh. Van Doorn de Bilt bv, De Nederlandse Spoorwegen, Burgemeester Annie Brouwer-Korf, gemeente Amsterdam

 

Voor gedetailleerde informatie klik: https://www.margotberkman.nl/archief/

november 10, 2016

De Dame en haar Hondjes © Berkman en Janssens 2008 Beeldengroep NS

In de besloten tuin kun je haar altijd vinden…

 

De beeldengroep De Dame en haar Hondjes is vervaardigd voor NS Vastgoed bij Amsterdam Centraal Station in 2008 door kunstenaarsduo Berkman en Janssens bij het kunstwerk De Moor, de Dame en haar Hondjes.

november 10, 2016

Sea Leaves 2016

Afmeting: 0,25 m x 0,1 m

 

Sea Leaves is een serie objecten geïnspireerd op zeewiervondsten (Fucus Vesiculosus) langs het strand ten behoeve van een herbarium van de zee.

 

De objecten zijn tentoongesteld in de Vishal te Haarlem.

 

november 9, 2016

Hebban olla Vogele Nestas Landgoed Pingjum 2010

Afmeting: 3,5 meter x 2,5 m (ensemble van twee delen)

 

Mevr. M. Guise’s woorden bij de onthulling:

 

‘Zoals jullie weten vertoef ik bij tijd en wijlen in Pingjum. In mijn prachtige tuin dool ik, lees ik, knip en snoei ik. Ik snuif de lucht op van het Friese Land. Dát doet me goed.

 

Achter in mijn tuin stond vroeger een achtkantige volière, vol exotische vogeltjes als ik de verhalen mag geloven. Toen ik tien jaar geleden hier kwam wonen, was het stenen fundament het enige wat er nog aan herinnerde. Margot Berkman is beeldend kunstenaar en heeft de laatste jaren beelden gemaakt, die mij inspireren. Ze zijn lieflijk en elegant; ze nemen je mee en laten je gedachten spelen. Het zijn vaak sprookjesachtige figuren die verwijzen naar de grotere verlangens van dit leven. Háár heb ik gevraagd om eens in mijn tuin rond te kijken om voor mij een kunstwerk te maken. Margot heeft gefotografeerd en geschetst, heeft hier gewerkt en gelogeerd. In haar werkwijze nemen de plek waarvoor ze iets maakt en de verhalen die een opdrachtgever vertelt, een belangrijke plaats in. Margot vertelde mij dat mijn liefde voor de literatuur, de contemplatie in mijn Hof, mijn paradijs en mijn liefde voor de natuur de inspiratiebron vormden voor het kunstwerk.

 

Margot Berkman vertelt: Mijn inspiratiebron, de middeleeuwse tapijtenserie ‘La dame à la Licorne’ vertelt middels het zesde kleed getiteld ‘A mon seul Désir’ over de universele liefde en het verlangen tot contemplatie. De oude pastorie en de 12e eeuwse gotische kerk van Pingjum, het verlangen naar dáár te zijn en de weidsheid en rust van het landschap onderstrepen dat idee. De titel van het kunstwerk ‘Hebban olla vogele nestas’ is ontleend aan de oudste dichtregel uit de Nederlandse literatuur:

 

Quid expectamus nunc
Abent omnes volucres nidos inceptos nisi ego et tu
Hebban olla vogele nestas hagunnan hinase hic
Enda thu wat unbidan we nu

(12 e eeuw, anoniem)

 

Gerrit Komrij heeft er in zijn bundel ‘in Liefde Bloeyende’ zo prachtig over geschreven: ‘Zijn alle vogels aan hun nesten begonnen- behalve ik en jij- waar wachten we nu op?’ Hij onderzoekt de betekenis van dit allereerste Nederlandse zinnetje dat gevonden is op een schutblad van een boek uit de benedictijner abdij van Rochester in het Engelse Kent. Is het een minnedichtje, gaat het over het verlangen naar de warmte van het klooster of gaat het over een mystiek Godsverlangen?Of was het gewoon een monnik met lentekriebels en was dit zinnetje slechts een ‘probatio pennae?’ De verliefde monnik die dichter geworden is. Komrij schrijft: ‘Lees het zinnetje zoals het er staat. De ritmische en emotionele sequentie, gevat in een metafoor- ik en jij zijn als vogels- maakt dit heldere gedachtenbeeld in een spanningsveld van klanken tot lyriek, tot een gedicht.’

 

Zou het zo kunnen zijn dat de dichter van de regels in de 12e eeuw dit schreef vanuit de toren van de kerk in Pingjum? Het kunstwerk bestaat uit twee delen. Het eerste beeld (h:3,5m) staat op de achtkantige fundering van de oude volière. Het is een tentje, een poortvorm met daarin een paradijslijke vogel. Het tentje is bedekt met rozen. Het lijkt op het haagje van de ´Hortus Conclusus´, de besloten tuin. Verderop achter het hek in het tweede deel van de tuin, daar waar de volle fruitboompjes vrucht dragen, staat een tweede vogel. De vogels kijken elkaar aan. Zij weten wat de monnik geschreven heeft.

 

 

november 9, 2016

Eurydice Dwaal verder, Dwaal licht 2016

 

Als Orpheus zong, luisterde iedereen

Het werk neergelegd, het verlangen opgewekt

De bomen buigen dieper om te luisteren

Het water en de zee bewegen mee op de klanken van zijn harp

 

 

De tentoonstelling ‘Dwaal verder, Dwaal licht’ verbindt de tekeningen en beelden van Eurydice met Orpheus, de hoeder van de kunsten. Volgens de verhalen zingt hij zo mooi en liefdevol dat de hele natuur, de dieren, de bomen, ja, zelfs het water en de zee meebewegen op de klanken van zijn harp. Maar wanneer hij probeert met deze magische kracht zijn geliefde terug mee te nemen uit de onderwereld gaat het mis. Hij zwerft zonder haar verder de wereld over.

 

Orpheus naam verwijst in het oud-Grieks naar duisternis, naar zich ‘alleen voelen’ en ‘in de steek gelaten’ zijn. Letterlijk: ‘niet in het licht zijn’. In het verhaal van de tentoonstelling komen de dwaallichten van Orden de halfgod te hulp. Zij belichten de unieke kracht van Orpheus die elke nieuwe generatie dichters en kunstenaars weer opnieuw tot het maken van kunst aanzet.

 

In samenwerking met de filosoof Katja Rodenburg

 

Film:

Dwaallichten van Orden

november 7, 2016

Ik lig bij het Zeehert Maasvlakte 2 Rotterdam 2010

Afmeting: 15 m x 8 m x 8 m

 

Zeg, waar zie ik je op de Maasvlakte?….. ‘Ik lig bij het ZEEHERT’

 

Ik wil jullie meenemen in mijn zoektocht naar het ontstaan van deze beelden.(mijn beelden). Als je wilt doe dan even met mij je ogen dicht, leg in gedachten je badlaken neer op het warme zand;
de zon straalt het is een heerlijke dag. Een zacht briesje zorgt voor wat verkoeling en het zeewater is schoon en helder. Je koelboxje en een goed boek liggen naast je. Je kinderen zijn uitgelaten en blij.

 

‘Je landt— op het strand.

Ik heb een verzameltic

Ik verzamel verhalen

Verhalen over de plek: Maasvlakte 2

Verhalen over Rotterdam

Verhalen van de zee, van lang vervlogen geschiedenissen,

Verhalen die verzonnen zijn, verhalen van mensen.

Ik verzamel ook vormen, objecten, tekeningen en collecties. Collecties die ogenschijnlijk niets met elkaar gemeen hebben. Ik leg verbanden die een buitenstaander nog niet kan zien.

Ik ben een archeoloog

Ik graaf, dieper en dieper.

Ik graaf de verbanden uit, de beelden en de verhalen, die al verborgen liggen in al

de kubieke meters opgespoten zand van de Maasvlakte 2.

Ik graaf in musea, in de betekenis van La dame à la Licorne;

Ik graaf in de rol van de zintuigen in het verlangen.

Ik graaf naar de schoonheid van het paradijs, de Hortus Conclusus.

Ik ben een kunstenaar

Vanuit mijn wezen verbeeld ik mijn verlangen om met kunst een paradijselijke plek te creëren. Speciaal voor de bezoekers van Maasvlakte 2, om te spelen met ideeën, achtergronden en betekenissen.

Beelden die de fantasie op een elegante manier prikkelen. Herkenbaar en rijk.

Hier staat mijn beeld.’

 

 

 

november 6, 2016

A mon seul Désir © Berkman en Janssens 2010 Burgemeester Utrecht

Afmeting: 12,5 m x 2,5 m x 3,5 m

 

Het afscheidskado van burgemeester mevrouw Annie Brouwer-Korf aan de stad Utrecht door Berkman en Janssens in 2010.

 

De inspiratiebron en uitwerking kunstwerk ‘A mon seul Desir’ De inspiratiebron voor het kunstwerk ‘A mon seul Désir’, is het verlangen(Désir) van mevrouw Brouwer om aan de Utrechtse wijk Leidsche Rijn een kunstwerk te schenken waar mensen elkaar kunnen ontmoeten.‘A mon seul Désir’ is een van de zes tapijten uit de middeleeuwse tapijtenserie ‘La Dame à la Licorne’. In de tapijtenserie hebben Berkman en Janssens allerlei verwijzingen naar mevrouw Brouwer en haar verlangen kunst in Leidsche Rijn te brengen gevonden.

 

Het tapijt uit Musée de Cluny Zo zijn daar de juwelen die de dame op het tapijt aflegt (mevrouw Brouwer legt haar ambtsketen af) en het tentachtig verblijf waar de dame beschutting kan zoeken en bezoek kan ontvangen. (ontmoetingsplaats). Ook de omgeving waarin de dame op het tapijt zich bevindt (een Hortus), komt overeen met de plaats waar het kunstwerk is geplaatst. De vertaling van deze middeleeuwse inspiratiebron in een modern, inventief en sprookjesachtig kunstwerk voor de openbare ruimte is kenmerkend voor de werkwijze van Berkman en Janssens.

 

Samenwerking Landschapsarchitecten In nauwe samenwerking met het Projectbureau Leidsche Rijn en Landschapsarchitectenbureau Lodewijk Baljon is de meest aantrekkelijke locatie voor het kunstwerk in Park Leeuwesteyn gekozen; in het midden van het park met uitzicht op de waterpartij.

 

 ‘A mon seul Désir’ De betonnen bank is 12,5 m. lang, 2,5 m. breed en de hoogte is 45 cm. Kleurige keramische tegels zijn in een inkassing in het beton geplaatst zodat er een mooi glanzend zitoppervlak ontstaat. In het midden van de bank, in de lengterichting, staan 7 figuratieve witte beelden die gezamenlijk de zintuigen ‘de reuk, de smaak, het zicht en het gehoor’ verbeelden. De witte beelden zijn vervaardigd uit 2 cm dik staal en van een glanzend witte coating voorzien. De afmeting van de gehele beeldengroep is circa 11 meter lang. Het hoogste beeld (de boom) is ongeveer 3 meter hoog.

 

Extra 

Boek’ A mon seul Désir’

Kunstlessen en Tentoonstelling van kunstlessen aan jongeren van het Via Nova College te Leidsche Rijn.