Margot Berkman | Portfolio Tags beelden
266
archive,paged,tax-portfolio_tag,term-beelden,term-266,paged-2,ajax_fade,page_not_loaded,,select-child-theme-ver-1.1,select-theme-ver-2.4.1,vertical_menu_enabled, vertical_menu_transparency vertical_menu_transparency_on,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive

Duizend en een Nacht in de Kring © Berkman en Janssens 2005 Amsterdam

Afmeting: het gehele interieur

 

Sheherezade in de Kring 

 

Kunstenaarssociëteit de Kring werd voor het Lustrum van Duizend en Een Nacht in 2005 door kunstenaarsduo Berkman en Janssens helemaal omgetoverd tot een sprookjesachtige wervelende omgeving, als het ware een raamvertelling, waar de performances en feesten plaatsvonden. Het lichtdesign was speciaal vervaardigd door DreLight (oa. van Peter Greenaway)

 

In het restaurant was een tentoonstelling te zien met alle collages / ontwerpen en in de ruimte hingen mobile van schoentjes.

 

Eat Me, Drink Me © Berkman en Janssens 2002 Parkeergarage Hilversum

Afmeting: de gehele Parkeergarage

 

Alice in Wonderland en Vanitas in Hilversum

 

Onder het winkelcentrum Seinhorst word je verleid te eten en drinken van de geneugten die je boven de grond zult vinden. Een warm welkom…

‘Eat me, drink me’ is ontworpen en gerealiseerd door kunstenaarsduo Berkman en Janssens.

Berenparade © Berkman en Janssens 2001 in de Berenkuil Fietstunnels

afmeting: 650 m2 gedecoreerde tegels en lijnverlichting

 

Fiets met de berenparade mee de stad in…

 

De eerste ongelijkvloerse kruising van Nederland is overdag en ’s nachts een veilige en vrolijke omgeving dankzij deze tegelkunst ontworpen en gerealisseerd door kunstenaarsduo Berkman en Janssens.

 

De duizenden beren en de grote gekleurde tableaus zijn met de hand geglazuurd in de keramiekfabriek de Porceleyne Fles in Delft.

Het Verlangen © Berkman en Janssens 2008 Duivendrecht

Kunst geeft niemandsland een gezicht.

 

‘Het Verlangen’ bestaat uit een ensemble van 16 tweedimensionale witte stalen beelden, van 2,5 tot 4 m hoog, aan weerszijden van de Holterbergweg, als een corridor over een lengte van 80 meter vlakbij station Duivendrecht.

 

Evenals in eerdere kunstwerken van kunstenaarsduo Berkman en Janssens (‘Hortus Conclusus’, Bleiswijk 2006) zijn deze witte beelden geïnspireerd op de betekenis van figuren op de 16e-eeuwse tapijtenserie ‘La Dame à la Licorne’. De (dier)figuren symboliseren een fase van ‘het menselijke verlangen’. In het kunstwerk ‘De Liefdesbrief’ (Delft 2007) is de betekenis van de liefdesbrief als middel om het verlangen aan te wakkeren, in de openbare ruimte van Delft verbeeld. In deze beeldenreeks in Amsterdam, is de inspiratiebron verwerkt tot allegorische beelden. Aan iedere zijde van de weg wordt de reeks geopend en afgesloten door een aap die op een arcadeboog staat. Daartussen bevinden zich sierlijke tuinvazen, statige keizerskronen en twee honden. De beelden zijn te interpreteren als: lust, schaamte en onschuld beschermt door trouw.

 

De beelden, die herinneren aan knipsels, zijn niet alleen zichtbaar voor fietsers en automobilisten die gebruik maken van de Holterbergweg. Ook trein- en metroreizigers die vanaf station Duivendrecht reizen, kunnen de beelden goed zien.

De Beeldengroep ‘het Verlangen’ is in een geheel nieuwe compositie in 2019 geplaatst op de hoek Holterbergweg – Buitensingel.

La Vue © Berkman en Janssens 2009 Fietstunnel Leersum

Afmeting: 112 m x 2,5 m

 

Dansende gouden Aapjes in het Leersumse Veld

 

Het kunstwerk van Berkman en Janssens in de fietstunnel bestaat uit 500 m2 gedecoreerde tegels en een hekwerk met een totale lengte van 112 meter. De titel is ontleend aan het tapijt ‘La Vue’ uit de tapijtenserie ‘La Dame à la Licorne’, over de betekenis van de zintuigen in het verlangen.

 

 

 

Hebban olla Vogele Nestas Landgoed Pingjum 2010

Afmeting: 3,5 meter x 2,5 m (ensemble van twee delen)

 

Mevr. M. Guise’s woorden bij de onthulling:

 

‘Zoals jullie weten vertoef ik bij tijd en wijlen in Pingjum. In mijn prachtige tuin dool ik, lees ik, knip en snoei ik. Ik snuif de lucht op van het Friese Land. Dát doet me goed.

 

Achter in mijn tuin stond vroeger een achtkantige volière, vol exotische vogeltjes als ik de verhalen mag geloven. Toen ik tien jaar geleden hier kwam wonen, was het stenen fundament het enige wat er nog aan herinnerde. Margot Berkman is beeldend kunstenaar en heeft de laatste jaren beelden gemaakt, die mij inspireren. Ze zijn lieflijk en elegant; ze nemen je mee en laten je gedachten spelen. Het zijn vaak sprookjesachtige figuren die verwijzen naar de grotere verlangens van dit leven. Háár heb ik gevraagd om eens in mijn tuin rond te kijken om voor mij een kunstwerk te maken. Margot heeft gefotografeerd en geschetst, heeft hier gewerkt en gelogeerd. In haar werkwijze nemen de plek waarvoor ze iets maakt en de verhalen die een opdrachtgever vertelt, een belangrijke plaats in. Margot vertelde mij dat mijn liefde voor de literatuur, de contemplatie in mijn Hof, mijn paradijs en mijn liefde voor de natuur de inspiratiebron vormden voor het kunstwerk.

 

Margot Berkman vertelt: Mijn inspiratiebron, de middeleeuwse tapijtenserie ‘La dame à la Licorne’ vertelt middels het zesde kleed getiteld ‘A mon seul Désir’ over de universele liefde en het verlangen tot contemplatie. De oude pastorie en de 12e eeuwse gotische kerk van Pingjum, het verlangen naar dáár te zijn en de weidsheid en rust van het landschap onderstrepen dat idee. De titel van het kunstwerk ‘Hebban olla vogele nestas’ is ontleend aan de oudste dichtregel uit de Nederlandse literatuur:

 

Quid expectamus nunc
Abent omnes volucres nidos inceptos nisi ego et tu
Hebban olla vogele nestas hagunnan hinase hic
Enda thu wat unbidan we nu

(12 e eeuw, anoniem)

 

Gerrit Komrij heeft er in zijn bundel ‘in Liefde Bloeyende’ zo prachtig over geschreven: ‘Zijn alle vogels aan hun nesten begonnen- behalve ik en jij- waar wachten we nu op?’ Hij onderzoekt de betekenis van dit allereerste Nederlandse zinnetje dat gevonden is op een schutblad van een boek uit de benedictijner abdij van Rochester in het Engelse Kent. Is het een minnedichtje, gaat het over het verlangen naar de warmte van het klooster of gaat het over een mystiek Godsverlangen?Of was het gewoon een monnik met lentekriebels en was dit zinnetje slechts een ‘probatio pennae?’ De verliefde monnik die dichter geworden is. Komrij schrijft: ‘Lees het zinnetje zoals het er staat. De ritmische en emotionele sequentie, gevat in een metafoor- ik en jij zijn als vogels- maakt dit heldere gedachtenbeeld in een spanningsveld van klanken tot lyriek, tot een gedicht.’

 

Zou het zo kunnen zijn dat de dichter van de regels in de 12e eeuw dit schreef vanuit de toren van de kerk in Pingjum? Het kunstwerk bestaat uit twee delen. Het eerste beeld (h:3,5m) staat op de achtkantige fundering van de oude volière. Het is een tentje, een poortvorm met daarin een paradijslijke vogel. Het tentje is bedekt met rozen. Het lijkt op het haagje van de ´Hortus Conclusus´, de besloten tuin. Verderop achter het hek in het tweede deel van de tuin, daar waar de volle fruitboompjes vrucht dragen, staat een tweede vogel. De vogels kijken elkaar aan. Zij weten wat de monnik geschreven heeft.