Afmeting: de gehele Parkeergarage
Alice in Wonderland en Vanitas in Hilversum
Onder het winkelcentrum Seinhorst word je verleid te eten en drinken van de geneugten die je boven de grond zult vinden. Een warm welkom…
‘Eat me, drink me’ is ontworpen en gerealiseerd door kunstenaarsduo Berkman en Janssens.
afmeting: 650 m2 gedecoreerde tegels en lijnverlichting
Fiets met de berenparade mee de stad in…
De eerste ongelijkvloerse kruising van Nederland is overdag en ’s nachts een veilige en vrolijke omgeving dankzij deze tegelkunst ontworpen en gerealisseerd door kunstenaarsduo Berkman en Janssens.
De duizenden beren en de grote gekleurde tableaus zijn met de hand geglazuurd in de keramiekfabriek de Porceleyne Fles in Delft.
Kunst geeft niemandsland een gezicht.
‘Het Verlangen’ bestaat uit een ensemble van 16 tweedimensionale witte stalen beelden, van 2,5 tot 4 m hoog, aan weerszijden van de Holterbergweg, als een corridor over een lengte van 80 meter vlakbij station Duivendrecht.
Evenals in eerdere kunstwerken van kunstenaarsduo Berkman en Janssens (‘Hortus Conclusus’, Bleiswijk 2006) zijn deze witte beelden geïnspireerd op de betekenis van figuren op de 16e-eeuwse tapijtenserie ‘La Dame à la Licorne’. De (dier)figuren symboliseren een fase van ‘het menselijke verlangen’. In het kunstwerk ‘De Liefdesbrief’ (Delft 2007) is de betekenis van de liefdesbrief als middel om het verlangen aan te wakkeren, in de openbare ruimte van Delft verbeeld. In deze beeldenreeks in Amsterdam, is de inspiratiebron verwerkt tot allegorische beelden. Aan iedere zijde van de weg wordt de reeks geopend en afgesloten door een aap die op een arcadeboog staat. Daartussen bevinden zich sierlijke tuinvazen, statige keizerskronen en twee honden. De beelden zijn te interpreteren als: lust, schaamte en onschuld beschermt door trouw.
De beelden, die herinneren aan knipsels, zijn niet alleen zichtbaar voor fietsers en automobilisten die gebruik maken van de Holterbergweg. Ook trein- en metroreizigers die vanaf station Duivendrecht reizen, kunnen de beelden goed zien.
De Beeldengroep ‘het Verlangen’ is in een geheel nieuwe compositie in 2019 geplaatst op de hoek Holterbergweg – Buitensingel.
Afmeting: 112 m x 2,5 m
Dansende gouden Aapjes in het Leersumse Veld
Het kunstwerk van Berkman en Janssens in de fietstunnel bestaat uit 500 m2 gedecoreerde tegels en een hekwerk met een totale lengte van 112 meter. De titel is ontleend aan het tapijt ‘La Vue’ uit de tapijtenserie ‘La Dame à la Licorne’, over de betekenis van de zintuigen in het verlangen.
Afmeting; 120 m2
Op het perron kijk je in de tuin van Aphrodite
De kiosk op station Zandvoort is voor mij een zeeaquarium, waarin je kunt kijken, waar de onderzee-wereld vol mythologische dieren zichtbaar wordt. Ik ben geïnspireerd door de collectie 16e en 17e eeuwse boeken uit de bibliotheek van het Teylers Museum in Haarlem, waarin vreemdsoortige zeewezens beschreven en getekend zijn, onder andere over de Metamorphosen van Ovidius. Samen met mijn vondsten van wieren op het strand werk ik dit uit tot grote tekeningen.‘ Venus met een spiegel zwemt naar de Zee-Eenhoorn, Neptunus gaat de strijd aan met de Zee-olifant en het lijkt of het Zeehert heel gelukkig is in de nabijheid van Vrouwe Fortuna.
NS heeft Berkman de opdracht gegeven de aankomst en het vertrek op het Zandvoortse station te veraangenamen door middel van een kunstwerk. Zij zijn bekend met haar werk; Al meer dan 15 jaar realiseert zij met succes grote opdrachten in de openbare ruimte voor NS, Prorail en RWS, altijd op plaatsen waar gasten/ passanten welkom geheten worden of onderweg zijn naar elders. Haar heldere beeldtaal en haar elegante verhalende kunstwerken geven de openbare ruimte een verzorgde en veilige uitstraling. De reacties op het kunstwerk zijn zeer positief; veel mensen fotograferen elkaar of hun kinderen als aandenken aan hun reis naar Zandvoort aan Zee.
Voor de door het zeezout en de wind aangetaste RVS en trespa wanden van de kiosk heeft Berkman gekozen voor een eenvoudige maar duurzame oplossing: gelamineerde grootformaat stickers die UV-lichtbestendig zijn en gegarandeerd kleurecht. Het onderhoud is gemakkelijk; er is geen anti-grafittylaag nodig omdat stickers en viltstift of verf gemakkelijk te verwijderen zijn.
Afmeting: 20 m x 2,5 m
Meefluiten met blauwe en gouden musjes…
De Gemeente Zandvoort heeft opdracht gegeven aan Margot Berkman voor een tegelkunstwerk in de Kerksteeg. Met veel plezier geven mensen gehoor aan de oproep fluitend door de Kerksteeg te gaan.
De tegels met het motief van de blauwe en gouden musjes zijn ook te zien in het kunstwerk ‘De Dames en de Muze’ een sprookjesachtige tunnel ontworpen door Berkman en Janssens in Bos en Lommer te Amsterdam.
ARCHIEF
Kunstenaarsduo Berkman en Janssens heeft van 1997 tot 2010 opdrachten in de openbare ruimte gerealiseerd.
Opdrachtgevers (een selectie):
Prorail en projectorganisatie Betuweroute, Stadsdeel bos en Lommer, RET Rotterdam, Gemeente Utrecht, Gemeente Zandvoort, Daniëlle Lokin, Directeur gemeentemusea Delft, NS Vastgoed, IKEA Holding, Woningbouwvereniging Rochdale Amsterdam, Gemeente Vianen, Rijkswaterstraat, Prorail, GZH, Gemeente Delft, Provincie Utrecht, Provincie Noord Holland, Schildersbedrijf Joh. Van Doorn de Bilt bv, De Nederlandse Spoorwegen, Burgemeester Annie Brouwer-Korf, gemeente Amsterdam
Voor gedetailleerde informatie klik: https://www.margotberkman.nl/archief/
In de besloten tuin kun je haar altijd vinden…
De beeldengroep De Dame en haar Hondjes is vervaardigd voor NS Vastgoed bij Amsterdam Centraal Station in 2008 door kunstenaarsduo Berkman en Janssens bij het kunstwerk De Moor, de Dame en haar Hondjes.
Delfts blauwe inspiratiebronnen en schetsen die langzaam beelden worden..
Naar aanleiding van de plaatsing van het kunstwerk ‘De Liefdesbrief” onder de A13 heeft Berkman en Janssens geïnspireerd door de collectie van het museum deze tentoonstelling gemaakt.
Afmeting: 3,5 meter x 2,5 m (ensemble van twee delen)
Mevr. M. Guise’s woorden bij de onthulling:
‘Zoals jullie weten vertoef ik bij tijd en wijlen in Pingjum. In mijn prachtige tuin dool ik, lees ik, knip en snoei ik. Ik snuif de lucht op van het Friese Land. Dát doet me goed.
Achter in mijn tuin stond vroeger een achtkantige volière, vol exotische vogeltjes als ik de verhalen mag geloven. Toen ik tien jaar geleden hier kwam wonen, was het stenen fundament het enige wat er nog aan herinnerde. Margot Berkman is beeldend kunstenaar en heeft de laatste jaren beelden gemaakt, die mij inspireren. Ze zijn lieflijk en elegant; ze nemen je mee en laten je gedachten spelen. Het zijn vaak sprookjesachtige figuren die verwijzen naar de grotere verlangens van dit leven. Háár heb ik gevraagd om eens in mijn tuin rond te kijken om voor mij een kunstwerk te maken. Margot heeft gefotografeerd en geschetst, heeft hier gewerkt en gelogeerd. In haar werkwijze nemen de plek waarvoor ze iets maakt en de verhalen die een opdrachtgever vertelt, een belangrijke plaats in. Margot vertelde mij dat mijn liefde voor de literatuur, de contemplatie in mijn Hof, mijn paradijs en mijn liefde voor de natuur de inspiratiebron vormden voor het kunstwerk.
Margot Berkman vertelt: Mijn inspiratiebron, de middeleeuwse tapijtenserie ‘La dame à la Licorne’ vertelt middels het zesde kleed getiteld ‘A mon seul Désir’ over de universele liefde en het verlangen tot contemplatie. De oude pastorie en de 12e eeuwse gotische kerk van Pingjum, het verlangen naar dáár te zijn en de weidsheid en rust van het landschap onderstrepen dat idee. De titel van het kunstwerk ‘Hebban olla vogele nestas’ is ontleend aan de oudste dichtregel uit de Nederlandse literatuur:
Quid expectamus nunc
Abent omnes volucres nidos inceptos nisi ego et tu
Hebban olla vogele nestas hagunnan hinase hic
Enda thu wat unbidan we nu
(12 e eeuw, anoniem)
Gerrit Komrij heeft er in zijn bundel ‘in Liefde Bloeyende’ zo prachtig over geschreven: ‘Zijn alle vogels aan hun nesten begonnen- behalve ik en jij- waar wachten we nu op?’ Hij onderzoekt de betekenis van dit allereerste Nederlandse zinnetje dat gevonden is op een schutblad van een boek uit de benedictijner abdij van Rochester in het Engelse Kent. Is het een minnedichtje, gaat het over het verlangen naar de warmte van het klooster of gaat het over een mystiek Godsverlangen?Of was het gewoon een monnik met lentekriebels en was dit zinnetje slechts een ‘probatio pennae?’ De verliefde monnik die dichter geworden is. Komrij schrijft: ‘Lees het zinnetje zoals het er staat. De ritmische en emotionele sequentie, gevat in een metafoor- ik en jij zijn als vogels- maakt dit heldere gedachtenbeeld in een spanningsveld van klanken tot lyriek, tot een gedicht.’
Zou het zo kunnen zijn dat de dichter van de regels in de 12e eeuw dit schreef vanuit de toren van de kerk in Pingjum? Het kunstwerk bestaat uit twee delen. Het eerste beeld (h:3,5m) staat op de achtkantige fundering van de oude volière. Het is een tentje, een poortvorm met daarin een paradijslijke vogel. Het tentje is bedekt met rozen. Het lijkt op het haagje van de ´Hortus Conclusus´, de besloten tuin. Verderop achter het hek in het tweede deel van de tuin, daar waar de volle fruitboompjes vrucht dragen, staat een tweede vogel. De vogels kijken elkaar aan. Zij weten wat de monnik geschreven heeft.